Άιρτον Σένα: 30 χρόνια πέρασαν από το «φευγιό» ενός θρύλου
Είναι κάποιες ημερομηνίες που για κάποιον, ανεξήγητο ή όχι, λόγο σημαδεύουν τη ζωή ενός ανθρώπου.
Θέλεις τα γενέθλιά των παιδιών σου, η γιορτή αγαπημένων σου προσώπων, η επέτειος γάμου ή γνωριμίας με τον/την σύντροφό σου.
Στις πιο δύσκολες και στενόχωρες περιπτώσεις το «σημάδι» αφορά τον θάνατο ενός ανθρώπου. Γνωστού, συγγενικού, αγαπημένου ή ακόμη και άγνωστου αλλά τόσο δημοφιλούς σε μεγάλη μάζα κόσμου.
Στην τελευταία κατηγορία ανήκει ο Άιρτον Σένα.
Ο βραζιλιάνος πιλότος της Formula 1 σαν σήμερα 30 χρόνια πριν (απίστευτο το πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός) άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο και έκανε το «μεγάλο ταξίδι».
Ηταν 1η Μαϊου, μία ημερομηνία που «σημάδεψε» και τον γράφοντα, καθώς ο Σένα αποτελούσε τον αγαπημένο του οδηγό στα Γκραν Πρι, όπως φυσικά και για εκατομμύρια φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι ο Άιρτον Σένα «έφυγε» στο δεύτερό του σπίτι, μέσα σε πίστα, σε ακόμη ένα Grand Prix της καριέρας του, σε ένα μέρος που φάνταζε «άτρωτος».
Εκείνη η… καταραμένη 1η Μαϊου 1994 στην Ιμολα της Ιταλίας, εκείνη η καταραμένη μοιραία στροφή του Ταμπουρέλο.
Με χιλιάδες «γιατί» να αιωρούνται ακόμη και σήμερα, 30 χρόνια μετά, κάθε φορά που κάποιος φέρνει στο νου του την τρομακτική σύγκρουση του Βραζιλιάνου στο τοιχίο και με ταχύτητα άνω των 210 χιλιομέτρων.
Γιατί δεν έστριψε; Γιατί έφυγε… καρφί πάνω στο τοιχίο; Αν το έκανε ίσως σήμερα ζούσε.
Με τα «αν» όμως ούτε η ιστορία γράφεται, ούτε αλλάζει…
Ένα μεγάλο «αν» θα υπάρχει πάντα και θα αφορά την FIA και την άρνησή της να αναβάλλει τον αγώνα, μιας και στις κατατακτήριες δοκιμές είχε σκοτωθεί ο Ρόλαντ Ρατσενμπέργκερ ενώ είχε τραυματιστεί σοβαρά ο Ρούμπενς Μπαρικέλο.
Μία ζωή στην κορυφή
Ο Σένα γεννήθηκε το 1960 στο Σάο Πάολο και σε ηλικία μόλις 4 ετών οδηγούσε καρτ.
Σε ηλικία 13 ετών έτρεξε πρώτη φορά σε αγώνες και τέσσερα χρόνια μετά αναδείχθηκε πρώτος στη Λατινική Αμερική και 2ος στον κόσμο.
Για δέκα σεζόν οδήγησε στη μεγάλη κατηγορία ο Σένα και έφτασε να αναδειχθεί τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής.
Συμμετείχε σε συνολικά 161 Grand Prix, πήρε 65 pole positions, είχε 41 νίκες στο ενεργητικό του, ενώ μάζεψε 610 βαθμούς.
Προσωπικά δεν ξέρω αν ήταν ο καλύτερος οδηγός όλων των εποχών…
Αυτό που ξέρω ήταν ότι ήταν ο ήρωας των παιδικών μου χρόνων και ένας θρύλος του αθλητισμού.
Ενας θρύλος που έζησε έντονα μία πλήρη ζωή.
«Αν ποτέ έχω κάποιο ατύχημα που τελικά θα μου στοιχίσει τη ζωή μου, θα ήθελα να γίνει μια και έξω.
Δεν θα ήθελα να περάσω ούτε στιγμή σε αναπηρικό καρότσι.
Ούτε θέλω να καταλήξω σε κάποιο νοσοκομείο, υποφέροντας από κάποια τραύματα.
Αν είναι να ζήσω, θέλω να ζήσω έντονα μια ζωή πλήρη».
Και την έζησε...
